EMITER - Five Tracks From a Single Source CD

Publikacja rodzimego wydawnictwa Antenna Non Grata,

Info od wydawcy: Marcin Dymiter porusza się w kręgu elektroniki, field recordingu i muzyki improwizowanej. Tworzy instalacje dźwiękowe, słuchowiska, muzykę do filmów, spektakli teatralnych, wystaw i przestrzeni publicznych. Jest autorem projektu Field Notes, map dźwiękowych i edukacyjnego cyklu muzycznego Tracklista. Prowadzi warsztaty dźwiękowe oraz działania przybliżające ideę field recordingu. Gra w projektach: emiter, niski szum, ZEMITER, MAPA oraz innych, efemerycznych formacjach. Niezależny kurator związany z festiwalami: Control Room (Gdańsk), Wydźwięki/Resonances (Galeria El, Elbląg), mikro_makro (Słupsk, Flensburg). Jest pomysłodawcą i kuratorem – wspólnie z Marcinem Barskim – projektu „Polish Soundscapes”, pierwszej polskiej wystawy prezentującej zjawisko field recordingu, oraz współtwórcą Instytutu Pejzażu Dźwiękowego.

Współpracuje z artystą wizualnym Ludomirem Franczakiem – wcześniej w projekcie emiter_franczak audio video performance, a ostatnio w ramach działań teatralnych i performatywnych („Erft”, „Odzyskane”, „Życie i śmierć Janiny Węgrzynowskiej”, „Atlas of Sounds”), odpowiada za muzykę i opracowanie dźwiękowe. Współpracował także z Joanną Rajkowską, Elżbietą Jabłońską, Anną Baumgart, Anną Witkowską, Risą Takitą, Magdaleną Franczak, Karoliną Głusiec.

Producent muzyczny. Słuchacz i uczestnik warsztatów muzycznych i warsztatów improwizacji w kraju i za granicą, między innymi prowadzonych przez Le Quan Ninha, Andrew Sharpleya, Johna Butchera, Robina Minarda i Wolfganga Fuchsa. Stypendysta Uniwersytetu Sztuki w Berlinie, finalista konkursu Netmage International Multimedia Festival w Bolonii. Stypendysta Marszałka Województwa Pomorskiego oraz Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego (2011), Fundacji Wyszehradzkiej (2012). Członek Polskiego Stowarzyszenia Muzyki Elektroakustycznej.

"Jakiś czas temu przygotowałem ścieżkę dźwiękową do prac Magdaleny Franczak. W Miejscu Projektów Zachęty w Warszawie, odbyła się wystawa dwóch artystek - Yael Frank i Magdaleny Franczak pt. ,,Lód topnieje, Pani Frankczak’’. Po kilku latach, przeglądając dźwiękowe archiwa, znalazłem utwór z wystawy, a także osobne tracki, z których powstał. Zacząłem słuchać ich jak osobnych utworów. Okazało się, że to dobry początek do dalszej dźwiękowej podróży. Pomyślałem, żeby nawiązać do pojedynczych tracków i na ich podstawie nagrać nową muzykę. Tak powstał ten album"